вы́лваВадзяны грэбень, падняты ветрам; хваля (Веліжскі пав.). Тое ж вы́лна (Маладз.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
вешнякВадзяны млын, які працуе толькі пры высокім узроўні веснавой вады (АВК, 4).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
hydraulic
[haɪˈdrɔlɪk]
adj.
1) гідраўлі́чны; вадзяны́
a hydraulic press — гідраўлі́чны прэс
2) які́ цьвярдзе́е ў вадзе́
hydraulic cement — гідраўлі́чны цэмэ́нт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
смерчмметэар Wíndhose f -, -n; Wírbelsturm m -(e)s, -stürme; Tornádo m -s, -s;
вадзяны́ смерч Wásserhose f;
пы́льны смерч Stáubtornado m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
suck
[sʌk]1.
v.i.
1) смакта́ць, ссаць
2) усмо́ктваць
3) уця́гваць, засмо́ктваць (пра вадзяны́ вір)
2.
n.
смакта́ньне, сса́ньне; усмо́ктваньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вадзя́га ’вадзяны’ (Мат. Гом.). Да вадзі́ць1, калі меркаваць па выразу «павадзіў мяне вадзяга па балоту». Сувязь з вада трэба адхіліць яшчэ і таму, што словаўтваральная мадэль з суфіксам ‑ага з’яўляецца аддзеяслоўнай; параўн. туляга, бадзяга.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зэ́ґар ’гадзіннік’ (Нас.), заґарак ’тс’ (Сл. паўн.-зах.). З польск.zegar, zegarek ’тс’ (< ням.Seiger ’вадзяны ці пясочны гадзіннік’ у XVI ст., Брукнер, 651), ужо ў ст.-бел.закгаръ (1510 г.). (Булыка, Запазыч., 121; Гіст. лекс., 115).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Валды́р ’пухір, гуз’ (Касп.). Фасмер (1, 338) лічыць слова няясным. Бел.валдыр, магчыма, з’яўляецца русізмам (рэгіянальным запазычаннем). Не выключана бел.валдыр < вадыр ’пухір, гуз, нарыў’; параўн. рус.волдырь ’вадзяны пухір’. Гл. яшчэ Праабражэнскі, 1, 91; Шанскі, 1, В, 147.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жужа́к ’вялікая муха, якая кусае летам скаціну’ (черв., Нар. лекс., 63), ’авадзень’, ’хрушч’, ’гнаявік’, ’вадзяны жук’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. рус.том.жужг ’жук’, перм.жужга ’гнаявік’, цюмен., табол. ’жукі’. Утворана з суфіксам ‑ак ад асновы дзеяслова жужэць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
А́ВАШ,
нацыянальны парк у цэнтр. частцы Эфіопіі. Засн. ў 1969 у цясніне р. Аваш. Пл. каля 9 тыс.га. Стэпавая і лугастэпавая расліннасць з перавагай злакаў, зараснікі калючага хмызняку; у фауне — антылопы (орыкс-бейза, газель Сёмерынга, вадзяны казёл і малы куду), зебра Грэві, леапард.