зважаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Звяртаць увагу на каго-, што-н., надаваць значэнне каму-, чаму-н.
Зважай! — каманда, якая азначае: стаяць навыцяжку, нерухома.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
зважа́ць несов. обраща́ть внима́ние;
◊ шчаслі́выя на час не зважа́юць — погов. счастли́вые часо́в не наблюда́ют
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зважаць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., на каго-што і з дадан. дап. (звычайна з адмоўем).
Звяртаць увагу на каго‑, што‑н., надаваць значэнне каму‑, чаму‑н. Бяжыць Яська, не зважае, як сыплюцца кулі наўкол. Лынькоў. Даходзілі да Кастуся чуткі пра тое, што вучыцца там [у семінарыі] нялёгка, выкладчыкі муштруюць вучняў, але ён на гэта зважаў мала. С. Александровіч.
зважаць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зважыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зважыць2 дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Зрабіць уступку, уважыць.
|| незакончанае трыванне: зважаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Звага́ ’спрыт, спраўнасць’ (Нас.) Рус. смал. зва́га ’павага’, укр. зва́га ’рашучасць, смеласць’. Як і адвага (гл.), павага, увага да кораня вага (гл.) з прэфіксам з‑, хутчэй назоўнік на базе прэфіксальнага дзеяслова зважаць ’звяртаць увагу’ з чаргаваннем зычнага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
агульнажыцце, ‑я, н.
Грамадскае жыццё, нормы, уклад грамадскага жыцця. Трэба забяспечыць больш дзейсную прапаганду норм сацыялістычнага агульнажыцця. «Звязда». [Веньямін] даўно прызвычаіўся да агульнажыцця і можа не зважаць на шум, які трывае ў інтэрнаце ледзь не круглыя суткі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ignore
[ɪgˈnɔr]v.t.
1) знаро́к не заўважа́ць, ігнарава́ць
2) ня браць пад ува́гу, не зважа́ць; не рэагава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
override
[,oʊvərˈraɪd]v., -rode, -ridden, riding
1) адкіда́ць што, не зважа́ць, не глядзе́ць на што
to override advice or objections — не зважа́ць на пара́ды або́ пярэ́чаньні
2) пераважа́ць; мець перава́гу над чым
3) перае́хаць (канём)
4) прае́хаць (усю́ вако́ліцу)
5) заганя́ць каня́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
drwić
незак. z kogo/czego 1. насміхацца, кпіць з каго/чаго;
2. грэбаваць кім/чым; ігнараваць каго; не звяртаць увагі; не зважаць на каго/што;
drwić z niebezpieczeństwa — не зважаць на небяспеку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
vernáchlässigen
vt
1) грэ́баваць, пагарджа́ць (чым-н.), не звярта́ць ува́гі; не зважа́ць
2) занядба́ць, закі́нуць (напр., вучобу)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)