Іта́лія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Іта́лія
Р. Іта́ліі
Д. Іта́ліі
В. Іта́лію
Т. Іта́ліяй
Іта́ліяю
М. Іта́ліі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіньяры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

У Італіі — форма ветлівага звароту да дзяўчыны; паненка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́ра², -ы, мн. -ы, лір, ж.

1. Грашовая адзінка ў Турцыі.

2. Грашовая адзінка ў Італіі (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таве́рна, -ы, мн. -ы, -ве́рн і -аў, ж.

Невялікі шынок, карчма ў Італіі і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гібелі́н

‘прадстаўнік палітычнай плыні ў Італіі ў XII-XVI стст.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гібелі́н гібелі́ны
Р. гібелі́на гібелі́наў
Д. гібелі́ну гібелі́нам
В. гібелі́на гібелі́наў
Т. гібелі́нам гібелі́намі
М. гібелі́не гібелі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

Тайная крымінальная арганізацыя, сфарміраваная ў Італіі, якая пазней распаўсюдзіла сваю дзейнасць і ў іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карбана́рый, ‑я, м.

Член тайнага таварыства, заснаванага ў Італіі ў пачатку 19 ст. для барацьбы супраць чужаземнага прыгнёту, за ўз’яднанне Італіі.

[Іт. carbonaro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандацье́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Начальнік наёмнай дружыны ў сярэдневяковай Італіі.

2. перан. Пра чалавека, які дзеля выгады гатоў абараняць любую справу (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

італья́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Італіі.

|| ж. італья́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. італья́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіньёра, ‑ы, ж.

У Італіі — форма ветлівага звароту да жанчыны.

[Іт. signora.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)