карбана́рый, ‑я, м.

Член тайнага таварыства, заснаванага ў Італіі ў пачатку 19 ст. для барацьбы супраць чужаземнага прыгнёту, за ўз’яднанне Італіі.

[Іт. carbonaro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)