іржа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. іржа́
Р. іржы́
Д. іржы́
В. іржу́
Т. іржо́й
іржо́ю
М. іржы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іржа́васць і (пасля галосных) ржа́васць, -і, ж.

Наяўнасць іржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праржаве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Сапсавацца, прадзіравіцца ад іржы.

Бак праржавеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палу́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Тонкі слой волава, якім пакрываюць паверхню металічных вырабаў для засцярогі ад іржы, акіслення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераржаве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Ад іржы распасціся на часткі, пераламацца.

Дрот у многіх месцах пераржавеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іржа́васць і ржа́васць, ‑і, ж.

Наяўнасць іржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праржаве́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца ржой, сапсавацца ад іржы. Замок праржавеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірза́ць

‘іржаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іржу́ іржо́м
2-я ас. іржэ́ш іржаце́
3-я ас. іржэ́ іржу́ць
Прошлы час
м. ірза́ў ірза́лі
ж. ірза́ла
н. ірза́ла
Загадны лад
2-я ас. іржы́ іржы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час іржучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іржа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іржу́ іржо́м
2-я ас. іржэ́ш іржаце́
3-я ас. іржэ́ іржу́ць
Прошлы час
м. іржа́ў іржа́лі
ж. іржа́ла
н. іржа́ла
Загадны лад
2-я ас. іржы́ іржы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час іржучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераржаве́ць, ‑ее; зак.

Ад іржы распасціся на часткі, стаць непрыгодным. Дрот пераржавеў у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)