і́ндый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. і́ндый
Р. і́ндыю
Д. і́ндыю
В. і́ндый
Т. і́ндыем
М. і́ндыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́ндый, -дыю м., хим. и́ндий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́ндый, ‑ю, м.

Хімічны элемент; рэдкі метал серабрыста-белага колеру, мякчэйшы за свінец.

[Лац. Indium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

и́ндий хим. і́ндый, -дыю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)