імпэ́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імпэ́тны |
імпэ́тная |
імпэ́тнае |
імпэ́тныя |
| Р. |
імпэ́тнага |
імпэ́тнай імпэ́тнае |
імпэ́тнага |
імпэ́тных |
| Д. |
імпэ́тнаму |
імпэ́тнай |
імпэ́тнаму |
імпэ́тным |
| В. |
імпэ́тны (неадуш.) імпэ́тнага (адуш.) |
імпэ́тную |
імпэ́тнае |
імпэ́тныя (неадуш.) імпэ́тных (адуш.) |
| Т. |
імпэ́тным |
імпэ́тнай імпэ́тнаю |
імпэ́тным |
імпэ́тнымі |
| М. |
імпэ́тным |
імпэ́тнай |
імпэ́тным |
імпэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
імпэ́тны
1. поры́вистый, стреми́тельный;
2. перен. поры́вистый; пы́лкий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
імпэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Хуткі, імклівы, парывісты. Імпэтны рух. □ Гэта быў дужа імпэтны скачок, Іван не ўстаяў на нагах, пісталет выпаў, і яны абое, чалавек і сабака, пакаціліся па зямлі. Быкаў. // перан. Палымяны, гарачы. Імпэтны настрой. Імпэтны працаўнік. Імпэтная маладосць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імпэ́т, -у, М -пэ́це, м.
1. Імклівасць, парывістасць, разгон.
Вясенні і. ручаін.
2. перан. Гарачы парыў, запал, пылкасць, імкненне.
І. да працы.
Любоўны і.
|| прым. імпэ́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стреми́тельный імклі́вы, імпэ́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)