імпе́рскі, -ая, -ае.

1. гл. імперыя.

2. перан. Тое, што і вялікадзяржаўны.

Імперскія амбіцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імпе́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імпе́рскі імпе́рская імпе́рскае імпе́рскія
Р. імпе́рскага імпе́рскай
імпе́рскае		 імпе́рскага імпе́рскіх
Д. імпе́рскаму імпе́рскай імпе́рскаму імпе́рскім
В. імпе́рскі (неадуш.)
імпе́рскага (адуш.)		 імпе́рскую імпе́рскае імпе́рскія (неадуш.)
імпе́рскіх (адуш.)
Т. імпе́рскім імпе́рскай
імпе́рскаю		 імпе́рскім імпе́рскімі
М. імпе́рскім імпе́рскай імпе́рскім імпе́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

імпе́рскі импе́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імпе́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імперыі. Імперскі герб. Імперская канцылярыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпе́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Манархічная дзяржава на чале з імператарам.

Рымская і.

2. перан. Буйная манаполія, якая ажыццяўляе кантроль над пэўнай галіной прамысловасці, над якой-н. дзейнасцю.

Імперыя прэсы.

|| прым. імпе́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

импе́рский імпе́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)