ізато́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ізато́п ізато́пы
Р. ізато́па ізато́паў
Д. ізато́пу ізато́пам
В. ізато́п ізато́пы
Т. ізато́пам ізато́памі
М. ізато́пе ізато́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізато́пія, ‑і, ж.

З’ява існавання ізатопаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цо́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цотнага. Цотнасць лікаў. Цотнасць ізатопаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізато́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізатопаў, ізатопа. Ізатопны індыкатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ске́нер, ‑а, м.

Прыбор, які выкарыстоўваецца для даследавання злаякасных пухлін шляхам назірання над размеркаваннем радыеактыўных ізатопаў, уведзеных у арганізм чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэма́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Спец. Групоўка, класіфікацыя прадметаў, з’яў. Сістэматыка ізатопаў.

2. Навука аб размеркаванні жывёлін і раслін па класіфікацыйных трупах (відах, родах і пад.). Сістэматыка раслін. Сістэматыка птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актывацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да актывацыі.

•••

Актывацыйны аналіз — метад вызначэння якаснага і колькаснага саставу рэчыва, заснаваны на вымярэнні энергіі выпрамянення радыеактыўных ядраў ізатопаў, якія ўтварыліся пад уздзеяннем патоку нейтронаў, зараджаных часціц (пратонаў і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)