ізато́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ізато́п | ізато́пы | |
ізато́па | ізато́паў | |
ізато́пу | ізато́пам | |
ізато́п | ізато́пы | |
ізато́пам | ізато́памі | |
ізато́пе | ізато́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)