ізамеры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ізамеры́я
Р. ізамеры́і
Д. ізамеры́і
В. ізамеры́ю
Т. ізамеры́яй
ізамеры́яю
М. ізамеры́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізамеры́я ж., хим. изомери́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізамеры́я, ‑і, ж.

З’ява, якая заключаецца ў існаванні хімічных злучэнняў з аднолькавым саставам і малекулярнай масай, але з рознымі фізічнымі і хімічнымі ўласцівасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыс-транс-ізамеры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цыс-транс-ізамеры́я
Р. цыс-транс-ізамеры́і
Д. цыс-транс-ізамеры́і
В. цыс-транс-ізамеры́ю
Т. цыс-транс-ізамеры́яй
цыс-транс-ізамеры́яю
М. цыс-транс-ізамеры́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

изомери́я хим. ізамеры́я, -ры́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)