іе́на, -ы, мн. -ы, іён, ж.

Грашовая адзінка Японіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іе́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іе́на іе́ны
Р. іе́ны іе́н
Д. іе́не іе́нам
В. іе́ну іе́ны
Т. іе́най
іе́наю		 іе́намі
М. іе́не іе́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іе́на ж. (денежная единица) ие́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іе́на, ‑ы; Р мн. іен; ж.

Грашовая адзінка Японіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ие́на (денежная единица Японии) іе́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Печаліска ’месца, дзе стаяла печ’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Відаць, ад незафіксаванага тпена ’печ’ (параўн. пск., наўг. пена, пена ’печ’) і суф. ‑іена з менай ‑гі‑ > л V печачка > печаліска.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)