я́блыневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́блыневы я́блыневая я́блыневае я́блыневыя
Р. я́блыневага я́блыневай
я́блыневае		 я́блыневага я́блыневых
Д. я́блыневаму я́блыневай я́блыневаму я́блыневым
В. я́блыневы (неадуш.)
я́блыневага (адуш.)		 я́блыневую я́блыневае я́блыневыя (неадуш.)
я́блыневых (адуш.)
Т. я́блыневым я́блыневай
я́блыневаю		 я́блыневым я́блыневымі
М. я́блыневым я́блыневай я́блыневым я́блыневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́блыневы я́блоневый, я́блонный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́блыневы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да яблыні, уласцівы ёй. Яблыневы ліст. □ Ноч была цёплая, з яблыневым пахам. Ермаловіч. // Які складаецца з яблынь. Яблыневы сад. // Зроблены з драўніны яблыні. Яблыневыя лыжкі.

2. у знач. наз. я́блыневыя, ‑ых. Падсямейства дрэў і кустоў сямейства ружакветных, да якога належаць яблыня, ігруша, айва і інш.

3. Як састаўная частка некаторых назваў шкоднікаў яблынь. Яблыневы кветкаед. Яблыневая пладажэрка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́блыня, -і, мн. -і, -лынь, ж.

Пладовае дрэва сямейства ружакветных з ядомымі круглымі салодкімі або кісла-салодкімі пладамі.

|| памянш. я́блынька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. я́блыневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабі́нава-я́блыневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабі́нава-я́блыневы рабі́нава-я́блыневая рабі́нава-я́блыневае рабі́нава-я́блыневыя
Р. рабі́нава-я́блыневага рабі́нава-я́блыневай
рабі́нава-я́блыневае		 рабі́нава-я́блыневага рабі́нава-я́блыневых
Д. рабі́нава-я́блыневаму рабі́нава-я́блыневай рабі́нава-я́блыневаму рабі́нава-я́блыневым
В. рабі́нава-я́блыневы (неадуш.)
рабі́нава-я́блыневага (адуш.)		 рабі́нава-я́блыневую рабі́нава-я́блыневае рабі́нава-я́блыневыя (неадуш.)
рабі́нава-я́блыневых (адуш.)
Т. рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневай
рабі́нава-я́блыневаю		 рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневымі
М. рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневай рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́блоневый и уст., обл. я́блонный я́блыневы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кветкае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Жук, лічыцца якога харчуецца бутонамі і кветкамі раслін. Яблыневы кветкаед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кветае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Назва некаторых відаў жукоў, якія кормяцца бутонамі і кветкамі раслін. Яблыневы кветаед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́блынавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і яблыневы. [Дзяўчаты] сядзелі, дыхалі яблынавым моцным пахам, сузіралі вясёлыя фарбы абуджанага вясною жыцця. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысто́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адпавядае прынятым правілам прыстойнасці. Прыстойныя паводзіны. □ З прыстойным далікацтвам.. [Тоўхарт] з усімі развітаўся. Чорны. [Госці] шумелі, крычалі, рагаталі, адпускалі не зусім прыстойныя жарты. Колас. // Добра выхаваны; сумленны, не здольны на дрэнныя ўчынкі. Нейкі прыстойны малады чалавек устаў і даў.. [Зосі] месца. Карпаў. — А ты.. ты прыстойны чалавек, ты не станеш дамагацца кахання замужняй жанчыны. Шамякін.

2. Дастаткова добры, нядрэнны. З самага краю вуліцы, па левым яе баку, стаяла падбудаваная, яшчэ зусім прыстойная хата. Гартны. Асабняк прыстойны — шэсць пакояў, зашклёная веранда, яблыневы сад. Навуменка. Першага ганарару хапіла не толькі на прыстойны касцюм, але і на неблагі капялюш. Васілёнак. // Такі, якім належыць быць. Прыстойны выгляд. // Дастатковы па велічыні, памерах. У кожным разе барсук быў пастаўлены на стол хоць не цалкам (без галавы і кумпякоў), але ў вельмі прыстойнай колькасці. Дубоўка. На гэтай паляне, акружанай сасновым лесам, высяцца сярод агародаў, на прыстойнай адлегласці адзін ад аднаго, некалькі новых драўляных будынкаў. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)