кветкае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Спец. Жук, лічыцца якога харчуецца бутонамі і кветкамі раслін. Яблыневы кветкаед.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)