эрэ́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эрэ́кцыя
Р. эрэ́кцыі
Д. эрэ́кцыі
В. эрэ́кцыю
Т. эрэ́кцыяй
эрэ́кцыяю
М. эрэ́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эрэ́кцыя ж., физиол. эре́кция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эрэ́кцыя, ‑і, ж.

У фізіялогіі — набуханне і зацвярдзенне мужчынскага палавога члена пры палавой узбуджанасці.

[Ад лац. erectio]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эре́кция физиол. эрэ́кцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)