шчэ́бет гл. шчабятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчэ́бет

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шчэ́бет
Р. шчэ́бету
Д. шчэ́бету
В. шчэ́бет
Т. шчэ́бетам
М. шчэ́беце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шчэ́бет, -ту м., прям., перен. ще́бет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчэ́бет, ‑у, М ‑беце, м.

Спеў шчыглоў, ластавак і некаторых іншых птушак. На світанні яны [палескія лясы] звіняць птушыным шчэбетам, пераклікаюцца глухім перастукам дзятлаў і буркатаннем дзікіх галубоў. Грахоўскі. Шчэбетам сустрэлі [ластаўкі] Родны край з дарогі. На тэлеантэне Пасядзелі трохі. Калачынскі. // перан. Гучны, хуткі, ажыўлены гоман, размова. Дзеці рассыпаліся па лесе і агаласілі яго сваім крыкам і шчэбетам. Колас. / у перан. ужыв. Сталы стаялі ўпрытык. Ад металічнага шчэбету машынак можна было аглухнуць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчабята́ць, -бячу́, -бе́чаш, -бе́ча; -бе́чам, -бе́чаце, -бе́чуць; -бячы́; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Спяваць (пра ластавак, шчыглоў і некаторых птушак).

2. перан. Гаварыць хутка, безупынна (пра дзяцей, жанчын; разм., жарт.).

|| наз. шчэ́бет, -у, М -беце (да 1 знач.) і шчабята́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ще́бет прям., перен. шчэ́бет, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аглапары́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аглапарыту. Аглапарытавы шчэбет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

щёкот (птичий) по́шчак, -ку м., шчэ́бет, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчабетаць

‘утварыць гукі, падобныя на шчэбет (вышчабетаць што-небудзь і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шчабечу вы́шчабечам
2-я ас. вы́шчабечаш вы́шчабечаце
3-я ас. вы́шчабеча вы́шчабечуць
Прошлы час
м. вы́шчабетаў вы́шчабеталі
ж. вы́шчабетала
н. вы́шчабетала
Загадны лад
2-я ас. вы́шчабечы вы́шчабечыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шчабетаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вышчабе́тваць

‘утвараць гукі, падобныя на шчэбет (вышчабетваць што-небудзь і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вышчабе́тваю вышчабе́тваем
2-я ас. вышчабе́тваеш вышчабе́тваеце
3-я ас. вышчабе́твае вышчабе́тваюць
Прошлы час
м. вышчабе́тваў вышчабе́твалі
ж. вышчабе́твала
н. вышчабе́твала
Загадны лад
2-я ас. вышчабе́твай вышчабе́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вышчабе́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)