вы́шчабетаць
‘утварыць гукі, падобныя на шчэбет (вышчабетаць што-небудзь і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шчабечу | вы́шчабечам | |
| вы́шчабечаш | вы́шчабечаце | |
| вы́шчабеча | вы́шчабечуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шчабетаў | вы́шчабеталі | |
| вы́шчабетала | ||
| вы́шчабетала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шчабечы | вы́шчабечыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шчабетаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)