шчэ́бет м гл шчабятанне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

chirp

[tʃɜ:rp]

1.

v.

1) чыры́каць; цьві́ркаць

2) шчабята́ць

2.

n.

чыры́каньне, цьві́рканьне n., шчэ́бетm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gab

[gæb]

1.

n.

балбатня́ f., шчэ́бетm., шчабята́ньне n. (пту́шкі, дзіця́ці)

2.

v.i.

безупы́нна гавары́ць; шчабята́ць; мало́ць языко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Piep

m -s разм.

1) піск; шчэ́бет

er knnte kinen ~ mehr sgen — ён не мог бо́лей вы́мавіць ні сло́ва

2) дзіва́цтва, ненарма́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chatter

[ˈtʃætər]

1.

v.i, v.t.

1) балбата́ць, трашчэ́ць, мало́ць языко́м

2) шчабята́ць

3) ля́скаць (зуба́мі)

2.

n.

1) балбатня́ f.

2) шчэ́бетm. (пту́шкі, дзіця́ці), шчабята́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

warble

I [ˈwɔrbəl]

1.

v.i.

1) шчабята́ць

Birds warbled in the trees — Пту́шкі шчабята́лі на дрэ́вах

2) журча́ць, журчэ́ць, цурчэ́ць

The brook warbled over its rocky bed — Руча́й журчэ́ў па сваім камяні́стым рэ́чышчы

2.

n.

1) шчэ́бетm.; трэль f., по́шчак -у m. (салаўя́)

2) журчэ́ньне, цурчэ́ньне n.

II [ˈwɔrbəl]

n.

1) нацёрты сядло́м гуз у каня́

2) гуз (ад уку́су авадня́)

3) ля́рва авадня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)