шта́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шта́тны шта́тная шта́тнае шта́тныя
Р. шта́тнага шта́тнай
шта́тнае		 шта́тнага шта́тных
Д. шта́тнаму шта́тнай шта́тнаму шта́тным
В. шта́тны (неадуш.)
шта́тнага (адуш.)		 шта́тную шта́тнае шта́тныя (неадуш.)
шта́тных (адуш.)
Т. шта́тным шта́тнай
шта́тнаю		 шта́тным шта́тнымі
М. шта́тным шта́тнай шта́тным шта́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шта́тны шта́тный;

ш. выкла́дчык — шта́тный преподава́тель;

~ная паса́да — шта́тная до́лжность;

ш. раскла́д — шта́тное расписа́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да штату ​2 (у 1 знач.); які вызначаецца згодна са штатам. Штатны спіс. □ Самуйлёнак быў залічаны на штатную пасаду літаратурнага работніка газеты. «Маладосць». Бацька працаваў падзённа на чыгунцы, пасля яго прынялі на штатную пасаду рамонтным рабочым пад Магілёвам. С. Александровіч.

2. Які ўваходзіць у штат, знаходзіцца ў штаце ​2 (у 2 знач.). Зроду не даводзілася мне Быць экскурсаводам штатным. Калачынскі. І не ведае Пятроўна, Што зрабілася яна Хоць не штатным, ды цудоўным Агітатарам у нас. Панчанка. // у знач. наз. шта́тны, ‑ага, м. Асоба, якая ўваходзіць у штат ​2 (у 2 знач.). А назаўтра ўсе ў калгасе загулі, загаманілі: Курловіч узяўся за штатных... Дуброўскі. [Старшыня:] — Ноч во становіцца вялікая, дык калі качагара падменіш, калі манцёра. Будзеш там штатным. — Я ж працую, — Алег глянуў на свайго брыгадзіра. Ермаловіч.

•••

Штатны расклад гл. расклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штат¹, -у, М шта́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны склад супрацоўнікаў якой-н. установы.

Скарачэнне штатаў.

Залічыць у ш.

2. звычайна мн. Дакумент пра лік і пасады супрацоўнікаў установы і іх функцыі.

Пераглядаць штаты.

◊

Належыць па штаце — пра тое, што адпавядае службоваму, грамадскаму становішчу, заслугам і пад.

|| прым. шта́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арганізацы́йна-шта́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арганізацы́йна-шта́тны арганізацы́йна-шта́тная арганізацы́йна-шта́тнае арганізацы́йна-шта́тныя
Р. арганізацы́йна-шта́тнага арганізацы́йна-шта́тнай
арганізацы́йна-шта́тнае		 арганізацы́йна-шта́тнага арганізацы́йна-шта́тных
Д. арганізацы́йна-шта́тнаму арганізацы́йна-шта́тнай арганізацы́йна-шта́тнаму арганізацы́йна-шта́тным
В. арганізацы́йна-шта́тны (неадуш.)
арганізацы́йна-шта́тнага (адуш.)		 арганізацы́йна-шта́тную арганізацы́йна-шта́тнае арганізацы́йна-шта́тныя (неадуш.)
арганізацы́йна-шта́тных (адуш.)
Т. арганізацы́йна-шта́тным арганізацы́йна-шта́тнай
арганізацы́йна-шта́тнаю		 арганізацы́йна-шта́тным арганізацы́йна-шта́тнымі
М. арганізацы́йна-шта́тным арганізацы́йна-шта́тнай арганізацы́йна-шта́тным арганізацы́йна-шта́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шта́тный шта́тны;

шта́тная до́лжность шта́тная паса́да;

шта́тный преподава́тель шта́тны выкла́дчык;

шта́тное расписа́ние шта́тны раскла́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ардына́рны, -ая, -ае.

1. Які нічым асаблівым не вызначаецца, звычайны (кніжн.).

2. У назвах вучоных пасад: штатны; проціл. экстраардынарны (уст.).

А. прафесар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскла́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. раскласці¹.

2. Графік, у якім указваецца час, месца, паслядоўнасць правядзення чаго-н.

Р. на тыдзень.

Вывесіць р. заняткаў.

○

Штатны расклад — дакумент, які вызначае склад работнікаў якой-н. установы, прадпрыемства з указаннем іх пасад і акладаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ардына́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які нічым не вызначаецца, звычайны, нават пасрэдны.

2. Уст. У абазначэнні вучоных пасад — штатны, патрэбны паводле штату, які займае кафедру (кіруе кафедрай); проціл. экстраардынарны (звышштатны). Ардынарны прафесар. Ардынарны акадэмік.

[Лац. ordinarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фурма́н, ‑а́, м.

Чалавек, які кіруе конямі ў запрэжанай фурманцы; вазак. Дзядзька Макар, вядомы партызанскі фурман, ведаў, што нельга вельмі падганяць каня. Сабаленка. На добрым кані нас падвозіў штатны фурман калгаса дзядзька Мірон, па прозвішчу Шэўчык. Кавалёў.

[Ням. Fuhrmann.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)