Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шлячо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шлячо́к |
шлячкі́ |
| Р. |
шлячка́ |
шлячко́ў |
| Д. |
шлячку́ |
шлячка́м |
| В. |
шлячо́к |
шлячкі́ |
| Т. |
шлячко́м |
шлячка́мі |
| М. |
шлячку́ |
шлячка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шлячо́к, -чка́ м. кайма́ ж., каёмка ж.; (кружевная оборка) подзо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шлячо́к, ‑чка, м.
Памянш. да шляк. Ручнік з зялёным шлячком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шляк, -а́, мн. -і, -о́ў, м.
Палоска па краі тканіны іншага колеру або іншага ўзору.
Абрус з сінім шлякам.
|| памянш. шлячо́к, -чка́, мн. -чкі, -чко́ў, м.; прым. шлячко́вы, -ая, -ае.
|| прым. шляко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бардзю́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Шлячок, які абрамляе край шпалераў, тканіны і пад., а таксама наогул паласа, невысокае ўзвышэнне, якое абрамляе што-н.
Язмінавы б.
|| прым. бардзю́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Ко́ймачка ’шлячок’ (Мат. Гом.). Гл. кайма.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́нтмэйсар ’спецыяльная шавецкая прылада для апрацоўкі рантаў па краях абутку’ (Скарбы) — з ням. Rand ’край, шлячок, аблямоўка’ і Meißel ці Messer ’разец, зубіла, нож’, магчыма, праз ідыш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бардзю́р, ‑а, м.
Шлячок, які абрамляе край тканіны, вырабаў з тканіны, шпалераў. Бардзюр для шпалераў. // Паласа дэкаратыўных раслін, якая абрамляе плошчы, пляцоўкі, тратуары; скульптурныя аздабленні сцен і інш. У прагалінах між кустоўя бэзу, нізкіх падстрыжаных бардзюраў з язміну нам відна нізіна колішняга прыгараду, забудаваная новымі дамамі з чырвонымі дахамі, з антэнамі на іх. Скрыган.
[Фр. bordure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подзо́рI м. (оборка) падзо́р, -ра м., брыжы́, -жо́ў ед. нет; фальбо́на, -ны ж.; (кайма) шляк, род. шля́ка м., шлячо́к, -чка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)