шко́дны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шко́дны |
шко́дная |
шко́днае |
шко́дныя |
| Р. |
шко́днага |
шко́днай шко́днае |
шко́днага |
шко́дных |
| Д. |
шко́днаму |
шко́днай |
шко́днаму |
шко́дным |
| В. |
шко́дны (неадуш.) шко́днага (адуш.) |
шко́дную |
шко́днае |
шко́дныя (неадуш.) шко́дных (адуш.) |
| Т. |
шко́дным |
шко́днай шко́днаю |
шко́дным |
шко́днымі |
| М. |
шко́дным |
шко́днай |
шко́дным |
шко́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шко́днасць, -і, ж.
1. гл. шкодны.
2. Шкодныя для здароўя ўмовы вытворчасці (афіц.).
Ільготы за ш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ідэ́йна-шко́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ідэ́йна-шко́дны |
ідэ́йна-шко́дная |
ідэ́йна-шко́днае |
ідэ́йна-шко́дныя |
| Р. |
ідэ́йна-шко́днага |
ідэ́йна-шко́днай ідэ́йна-шко́днае |
ідэ́йна-шко́днага |
ідэ́йна-шко́дных |
| Д. |
ідэ́йна-шко́днаму |
ідэ́йна-шко́днай |
ідэ́йна-шко́днаму |
ідэ́йна-шко́дным |
| В. |
ідэ́йна-шко́дны (неадуш.) ідэ́йна-шко́днага (адуш.) |
ідэ́йна-шко́дную |
ідэ́йна-шко́днае |
ідэ́йна-шко́дныя (неадуш.) ідэ́йна-шко́дных (адуш.) |
| Т. |
ідэ́йна-шко́дным |
ідэ́йна-шко́днай ідэ́йна-шко́днаю |
ідэ́йна-шко́дным |
ідэ́йна-шко́днымі |
| М. |
ідэ́йна-шко́дным |
ідэ́йна-шко́днай |
ідэ́йна-шко́дным |
ідэ́йна-шко́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
выпарэ́нне, -я, н.
1. гл. выпарыцца, выпарыць.
2. звычайна мн. (выпарэ́нні, -яў). Рэчыва, якое выпараецца.
Шкодныя выпарэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экскрэ́ты, ‑аў; адз. няма.
У фізіялогіі — непатрэбныя або шкодныя рэчывы, якія выдзяляюцца арганізмам.
[Лац. excretum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павіні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Прызнацца, пакаяцца ў сваёй віне. Хлопцы, як бы між іншым, павініліся, прызнаўшыся, што часам рабілі шкодныя глупствы. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пага́ны, -ая, -ае.
1. Які нельга есці з прычыны ядавітасці, нечыстаты.
П. грыб.
2. Прызначаны для смецця, нечыстот.
Паганае вядро.
3. Мярзотны, подлы чалавек.
П. чалавек.
П. настрой.
4. Злы, куслівы (пра сабаку).
5. Язычніцкі (уст.).
Паганыя ідалы.
◊
Паганыя вочы (разм.) — шкодныя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нітра́ты, -аў, адз. нітра́т, -у (спец.).
1. Солі і эфіры азотнай кіслаты, якія выкарыстоўваюцца ў тэхніцы, медыцыне, а таксама (солі) як угнаенне.
2. толькі мн. Пра солі азотнай кіслаты ў злаках, садавіне, гародніне, калі яны перавышаюць дапушчальную норму (разм.).
Н. шкодныя для здароўя.
|| прым. нітра́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шко́днасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць шкоднага. Якуб Колас рэзка, з’едліва асуджае сацыяльную шкоднасць абывацельшчыны, мяшчанства. Навуменка.
2. Шкодныя, небяспечныя для здароўя чалавека ўмовы працы. Дадатковая аплата за шкоднасць вытворчасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтры́га, -і, ДМ -ры́зе, мн. -і, -ры́г, ж.
1. Скрытыя шкодныя дзеянні для дасягнення чаго-н.; нагаворы.
Весці інтрыгу супраць каго-н.
2. Развіццё галоўнага дзеяння ў рамане, драме (кніжн.).
Складаная, заблытаная і.
3. Любоўная сувязь.
Любоўная і.
|| памянш. інтры́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)