выпарэ́нне, -я, н.

1. гл. выпарыцца, выпарыць.

2. звычайна мн. (выпарэ́нні, -яў). Рэчыва, якое выпараецца.

Шкодныя выпарэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)