шкляны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шкляны́ шкляна́я шкляно́е шкляны́я
Р. шкляно́га шкляно́й
шкляно́е		 шкляно́га шкляны́х
Д. шкляно́му шкляно́й шкляно́му шкляны́м
В. шкляны́ (неадуш.)
шкляно́га (адуш.)		 шкляну́ю шкляно́е шкляны́я (неадуш.)
шкляны́х (адуш.)
Т. шкляны́м шкляно́й
шкляно́ю		 шкляны́м шкляны́мі
М. шкляны́м шкляно́й шкляны́м шкляны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шкловыдзіма́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які шляхам выдзімання вырабляе розныя шкляныя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бето́нна-шкляны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бето́нна-шкляны́ бето́нна-шкляна́я бето́нна-шкляно́е бето́нна-шкляны́я
Р. бето́нна-шкляно́га бето́нна-шкляно́й
бето́нна-шкляно́е		 бето́нна-шкляно́га бето́нна-шкляны́х
Д. бето́нна-шкляно́му бето́нна-шкляно́й бето́нна-шкляно́му бето́нна-шкляны́м
В. бето́нна-шкляны́ (неадуш.)
бето́нна-шкляно́га (адуш.)		 бето́нна-шкляну́ю бето́нна-шкляно́е бето́нна-шкляны́я (неадуш.)
бето́нна-шкляны́х (адуш.)
Т. бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляно́й
бето́нна-шкляно́ю		 бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляны́мі
М. бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляно́й бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стекля́рус шкля́рус, -су м., шкляны́я па́церкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкловыдзіма́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які шляхам выдзімання вырабляе розныя шкляныя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вітра́ж (БРС, КТС). Запазычанне з франц. vitrage ’сукупнасць акон якога-небудзь будынка, шкляныя дзверы, перагародка’ (Шанскі, 1, В, 110) праз рус. (Крукоўскі, Уплыў, 75, 84).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бі́сер, -у, м., зб.

Дробныя шкляныя або металічныя каляровыя пацеркі, якія ўжыв. для расшыўкі адзення або для рукадзелля.

Вышываць бісерам.

◊

Сыпаць бісер перад свіннямі — дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. невуку.

|| прым. бі́серны, -ая, -ае.

Б. почырк (перан.: вельмі дробны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Шкляныя дзверцы ў акне для праветрывання.

2. Невялікія дзверы ў варотах, агароджы; веснічкі.

3. Вольны прамежак часу ў раскладзе заняткаў педагога (разм.).

Расклад без фортак.

|| памянш. фо́ртачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. фо́ртачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкло, -а, н.

1. Празрысты матэрыял, які атрымліваецца шляхам плаўлення кварцавага пяску.

2. таксама зб. Тонкі ліст ці іншай формы выраб з гэтага матэрыялу.

Аконнае ш.

Лямпавае ш.

Выстаўка шкла (зб.).

|| памянш. шке́льца, -а (да 2 знач.) і шкле́чка, -а, н. (да 2 знач.; разм.).

|| прым. шкляны́, -а́я, -о́е.

Шкляная маса.

Ш. посуд.

Шкляныя дзверы.

Ш. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпы́рскваць, ‑ае; незак.

Адбіваць, адлюстроўваць што‑н. ад якой‑н. паверхні. Сонца ўжо было не відаць. Толькі макаўкі ліп і каштанаў заліты яго развітальным святлом, а шкляныя чарапічыны-акенцы дахаў, павернутых на захад, адпырсквалі, нібы гуляючы люстэркам, промні. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)