шафёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вадзіцель аўтамабіля.

|| прым. шафёрскі, -ая, -ае.

Шафёрскія правы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шафёр м. шофёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шафёр, ‑а, м.

Вадзіцель аўтамабіля. [Паўтарак:] Таварышы аўтазаводцы! Шафёры нашай аўтабазы шлюць вам нізкі паклон і вялікае дзякуй за выдатную машыну. Крапіва.

[Фр. chauffeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шафёр, вадзіцель

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

шо́фер м., см. шафёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шофёр шафёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́к, прысл.

1. На адзін бок, набакір.

Валасы зачасаны н.

2. у знач. выкл. Прэч з дарогі. «Набок!» — крычаў шафёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вадзіцель ’шафёр’ (БРС). З рус. водитель (Крукоўскі, Уплыў, 56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рамізнік з франтаватым экіпажам на добрым кані (уст.).

Наняць ліхача.

2. Шафёр, вадзіцель, які грэбуе правіламі бяспекі язды.

З такім ліхачом боязна ехаць.

|| прым. ліха́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́ і даімча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; зак. (разм.).

1. каго-што. Вельмі хутка даставіць да якога-н. месца.

Шафёр умомант дамчаў пасажыра да вакзала.

2. Тое, што і дамчацца, даімчацца.

Стаеннік вырваўся і хутка даімчаў да вадапою.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)