Verbum

анлайнавы слоўнік

шафёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вадзіцель аўтамабіля.

|| прым. шафёрскі, -ая, -ае.

Шафёрскія правы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шафё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шафёр м. шофёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шафёр, ‑а, м.

Вадзіцель аўтамабіля. [Паўтарак:] Таварышы аўтазаводцы! Шафёры нашай аўтабазы шлюць вам нізкі паклон і вялікае дзякуй за выдатную машыну. Крапіва.

[Фр. chauffeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шафёр м Kráftfahrer m -s, -, Fáhrer m, Áutofahrer m; Chauffeur [ʃɔ´fø:r] m -s, -e;

шафёр таксі́ Táxifahrer m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шафёр, вадзіцель

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

заслужаны шафёр Беларускай ССР

т. 6, с. 571

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шо́фер м., см. шафёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шофёр шафёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́к, прысл.

1. На адзін бок, набакір.

Валасы зачасаны н.

2. у знач. выкл. Прэч з дарогі. «Набок!» — крычаў шафёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)