шата́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Сатана, д’ябал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шата́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шата́н шата́ны
Р. шата́на шата́наў
Д. шата́ну шата́нам
В. шата́на шата́наў
Т. шата́нам шата́намі
М. шата́не шата́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шата́н м., разг. сатана́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шата́н, ‑а, м.

Разм. Сатана, д’ябал. Шатан запрэжан дзікі, голы І круціць чорныя віры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перагрэ́біны ’пласты сена’ (свісл., Шатан.), перагроб ’пласт сена’ (Сцяшк. Сл.). Да пера- і грэбсці, грэбаць (гл.). Аб суфіксе ‑ін‑ы гл. Сцяцко, Афікс. наз., 43–44.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чорт, д'ябал, нячысты, сатана, шатан, шайтан, дэман, люцыпар; нячысцік (разм.); □ нячыстая сіла, злая сіла

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)