шата́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шата́н шата́ны
Р. шата́на шата́наў
Д. шата́ну шата́нам
В. шата́на шата́наў
Т. шата́нам шата́намі
М. шата́не шата́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

шата́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Сатана, д’ябал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шата́н м., разг. сатана́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шата́н, ‑а, м.

Разм. Сатана, д’ябал. Шатан запрэжан дзікі, голы І круціць чорныя віры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шата́н м разм Sátan m -s, -e; Téufel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

szatan

м. сатана; д’ябал, шатан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перагрэ́біны ’пласты сена’ (свісл., Шатан.), перагроб ’пласт сена’ (Сцяшк. Сл.). Да пера- і грэбсці, грэбаць (гл.). Аб суфіксе ‑ін‑ы гл. Сцяцко, Афікс. наз., 43–44.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Satan

[ˈseɪtən]

n.

Шата́н -а m., сатана́-ы́ m., д’я́бал -ла m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sátan

m -s, -e сатана́, шата́н, д’я́бал; міф. шайта́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чорт, д'ябал, нячысты, сатана, шатан, шайтан, дэман, люцыпар; нячысцік (разм.); □ нячыстая сіла, злая сіла

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)