чэ́рчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́рчаны чэ́рчаная чэ́рчанае чэ́рчаныя
Р. чэ́рчанага чэ́рчанай
чэ́рчанае
чэ́рчанага чэ́рчаных
Д. чэ́рчанаму чэ́рчанай чэ́рчанаму чэ́рчаным
В. чэ́рчаны (неадуш.)
чэ́рчанага (адуш.)
чэ́рчаную чэ́рчанае чэ́рчаныя (неадуш.)
чэ́рчаных (адуш.)
Т. чэ́рчаным чэ́рчанай
чэ́рчанаю
чэ́рчаным чэ́рчанымі
М. чэ́рчаным чэ́рчанай чэ́рчаным чэ́рчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чэ́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́рчаны чэ́рчаная чэ́рчанае чэ́рчаныя
Р. чэ́рчанага чэ́рчанай
чэ́рчанае
чэ́рчанага чэ́рчаных
Д. чэ́рчанаму чэ́рчанай чэ́рчанаму чэ́рчаным
В. чэ́рчаны (неадуш.)
чэ́рчанага (адуш.)
чэ́рчаную чэ́рчанае чэ́рчаныя (неадуш.)
чэ́рчаных (адуш.)
Т. чэ́рчаным чэ́рчанай
чэ́рчанаю
чэ́рчаным чэ́рчанымі
М. чэ́рчаным чэ́рчанай чэ́рчаным чэ́рчаных

Кароткая форма: чэ́рчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чэ́рчаны

1. прил. че́рченный;

2. прил. че́рченый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чэ́рчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад чарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарці́ць, чарчу́, чэ́рціш, чэ́рціць; чэ́рцім, чэ́рціце, чэ́рцяць; чэ́рчаны; незак., што.

1. Праводзіць лінію, рысу.

Ч. лініі ў сшытку.

Ч. круг цыркулем.

2. Рабіць чарцёж чаго-н.

Ч. план дома.

|| зак. начарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рцім, -чэ́рціце, -чэ́рцяць; -чэ́рчаны.

|| наз. чарчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак., што.

1. Аддзяліць рысай; адкрэсліць.

2. Скончыць чарціць.

|| незак. адчэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рцім, -чэ́рціце, -чэ́рцяць; -чэ́рчаны; зак., што.

Пакрыць рысамі, чарцяжом.

З. ліст паперы.

|| незак. зачэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

че́рченный прич.

1. чэ́рчаны, рысава́ны;

2. крэ́слены; см. черти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак.

1. гл. чарціць.

2. што і чаго. Чэрцячы, зрабіць якую-н. колькасць.

Н. картаў, планаў.

|| незак. начэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рцім, -чэ́рціце, -чэ́рцяць; -чэ́рчаны; зак., што.

Нанесці на што-н. штрыхі, лініі ў патрэбных кірунках.

Р. паперу.

|| незак. расчэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расчэ́рчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)