чырво́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чырво́нка |
чырво́нкі |
| Р. |
чырво́нкі |
чырво́нак |
| Д. |
чырво́нцы |
чырво́нкам |
| В. |
чырво́нку |
чырво́нкі |
| Т. |
чырво́нкай
чырво́нкаю |
чырво́нкамі |
| М. |
чырво́нцы |
чырво́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ве́транка ’хвароба, якая бывае тады, калі вецер «падхопіць» чалавека або «падляціць пад яго»’ (палес., Маш.). Рус. ярасл. ветренка ’хвароба — падскурныя нарывы, якія бываюць «з ветру»’. Узнікла шляхам намінацыі, суфікс ‑к‑a па ўзору ліхама́нка, чырво́нка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)