чвя́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі.

2. Ісці па чым-н. мокрым, гразкім, утвараючы характэрныя гукі.

3. Тое, што і чаўкаць (у 1 знач.).

4. Па́даць, утвараючы глухі, мяккі гук.

|| аднакр. чвя́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1, 3 і 4 знач.).

|| наз. чвя́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чвя́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чвя́каю чвя́каем
2-я ас. чвя́каеш чвя́каеце
3-я ас. чвя́кае чвя́каюць
Прошлы час
м. чвя́каў чвя́калі
ж. чвя́кала
н. чвя́кала
Загадны лад
2-я ас. чвя́кай чвя́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чвя́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чвя́каць несов., разг.

1. ча́вкать;

2. (по грязи) шлёпать;

3. (бросать) шмя́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чвя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад. Ехалі [эскадроны] па лесе доўгім, вузкім ланцугом, чвякала пад конскімі нагамі гразь. Навуменка. Хоць дажджоў даўно не было, конь раз-пораз чвякаў у чорным балотным кісялі, груз да калень. Мележ. / у безас. ужыв. У кабінеце было светла, цёпла, і пасля вуліцы, дзе пад нагамі чвякала і хлюпала, .. Лёдзі здалося тут вельмі ўтульна. Карпаў.

2. Ісці па чым‑н. мокрым, гразкім, утвараючы характэрныя гукі. Тады ён [Юрка] пачуў, што ў яго недзе збоку нехта чвякае па гразі. Ходзіць... Пташнікаў.

3. Тое, што і чаўкаць (у 1 знач.). Булка тырчыць [у немца] з рота, рукі завязваюць торбу, перахопіць, ізноў адхваціў кус, жарэ, чвякае, цягне, нясе... Гарэцкі.

4. Падаць, утвараючы глухі, мяккі шум. Ускідваліся і ўскідваліся рыдлёўкі, чвякала і чвякала, падаючы, мокрая твань. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́вкать несов. чмя́каць, чвя́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чмя́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і чвякаць.

|| аднакр. чмя́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні;

|| наз. чмя́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шмя́кать несов., прост. чмя́каць, чвя́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачвя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць чвякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жвя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Шумна прыцмокваючы, перажоўваць ежу; чвякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́мкаць

‘чмякаць, чвякаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ця́мкаю ця́мкаем
2-я ас. ця́мкаеш ця́мкаеце
3-я ас. ця́мкае ця́мкаюць
Прошлы час
м. ця́мкаў ця́мкалі
ж. ця́мкала
н. ця́мкала
Загадны лад
2-я ас. ця́мкай ця́мкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ця́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)