чвя́каць

1. (ісці па гразі) ptschen vi, pltschen vi, wten vi;

2. гл. цмакаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чмя́каць, чмя́кнуць гл. чвякаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schlbbern

разм.

1) хлябта́ць, чвя́каць

2) балбата́ць, лапата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

munch

[mʌntʃ]

v.t.

1) жава́ць; чмя́каць, чвя́каць

2) хрумста́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чвя́кнуць

1. гл. чвякаць;

2. (чмякнуць) etw. kltschend (hn)wrfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

slurp

[slɜ:rp]

v., Sl.

хлябта́ць (піць); сёрбаць (суп); чвя́каць, чмя́каць (едучы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

champ

I [tʃæmp]

1.

v.

1) ча́ўкаць, чвя́каць, го́ласна жава́ць

2) куса́ць ке́лзы (пра каня́)

2.

n.

чвя́каньне n.

II [tʃæmp]

n, informal

чэмпіён -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mouth

[maʊӨ]

1.

n., mouths

1) рот -а m., ву́сны pl. only.

2) адту́ліна f. (пячо́ры)

mouth of a river — уто́ка f., ву́сьце n.

3) грыма́са f.

2.

v.

1) [maʊð] лаві́ць ро́там; чвя́каць ро́там

2) гавары́ць напы́шліва, ара́тарстваваць

3) грыма́сьнічаць

4) прывуча́ць каня́ да ўздэ́чкі й цу́гляў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)