чарні́ца I ж. (одна ягода) черни́чина

чарні́ца II ж., церк., уст. черни́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарні́ца, ‑ы, ж.

Уст. Жан. да чарнец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарне́ц, -няца́, мн. -няцы́, -няцо́ў, м. (уст.).

Манах.

|| ж. чарні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарні́чына ж., см. чарні́ца I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарні́цы, -ніц, адз. чарніца, -ы, ж.

1. Кустовая дзікарослая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Чорна-сінія ягады гэтай расліны.

Кампот з чарніц.

|| прым. чарні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

черни́ца церк., уст. мана́шка, -кі ж., чарні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарні́цы, ‑ніц; адз. чарніца, ‑ы, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Саладкаватыя чорна-сінія ягады гэтай расліны. Нясуць калгаснікі на рынак Лясоў багатыя дары: Маліну, зорныя суніцы, Тугіх парэчак шрот буйны І сакавітыя чарніцы З прыемным водарам лясным. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

черни́ка ж., мн. нет чарні́цы, -ні́ц; (одна ягода) чарні́чына, -ны ж., чарні́ца, -цы ж.; (о растении) чарні́чнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)