Чарні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чарні́ца
Р. Чарні́цы
Д. Чарні́цы
В. Чарні́цу
Т. Чарні́цай
Чарні́цаю
М. Чарні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)