цыга́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыга́н цыганы́
Р. цыгана́ цыгано́ў
Д. цыгану́ цыгана́м
В. цыгана́ цыгано́ў
Т. цыгано́м цыгана́мі
М. цыгане́ цыгана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цыга́н цыга́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыга́н, -на́ м. цыга́н;

◊ ко́жны ц. сваю́ кабы́лу хва́ліць — посл. всяк кули́к своё боло́то хва́лит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыга́н,

гл. цыганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гита́н (испанский цыган) гіта́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіта́н (род. гіта́на) м. (испанский цыган) гита́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіта́на ж.

1. (испанская цыганка) гита́на;

2. (национальный танец испанских цыган) гита́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыстага́н, ‑у, м.

Разм. Наяўныя грошы. Хто тут — Мядзведзь, а хто — Цыган, Што заграбае чыстаган, Не цяжка дагадацца: Вы гляньце цераз акіян — На іх «свабоднае» мастацтва. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Перачума́чыванне (пірічумачывыньня) ’атрымліванне’ (Юрч. СНЛ). Параўн. укр. n epe vi ім акуе amu ’займацца чумакаваннем’; магчыма, да чумак (гл.), параўн. выцыганіць ’вымантачыць’ (да цыган, гл.). Семантычна можа быць звязапа з ачумець ’ачмурэць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гита́на

1. (испанская цыганка) гіта́на, -ны ж.;

2. (национальный танец испанских цыган) гіта́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)