ху́ткасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ху́ткасць |
ху́ткасці |
| Р. |
ху́ткасці |
ху́ткасцей ху́ткасцяў |
| Д. |
ху́ткасці |
ху́ткасцям |
| В. |
ху́ткасць |
ху́ткасці |
| Т. |
ху́ткасцю |
ху́ткасцямі |
| М. |
ху́ткасці |
ху́ткасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ху́ткасць, -і, ж.
1. Ступень інтэнсіўнасці, шпаркасці руху каго-, чаго-н. або распаўсюджання чаго-н.
Поле ачышчалася ад снегу з небывалай хуткасцю.
Высокая х. стральбы.
2. Ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын (аўтамабіля, станка і пад.), звязанае з парадкам узаемадзеяння дэталей каробкі перадач.
Уключыць х.
Ехаць на трэцяй хуткасці.
3. У механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да часу, за які гэты шлях пройдзены.
Раўнамерная х.
|| прым. ху́ткасны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Х. аўтобус.
Х. доступ у інтэрнэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ху́ткасць ж. ско́рость; быстрота́;
узраста́ючая х. — возраста́ющая ско́рость;
раўнаме́рная х. — равноме́рная ско́рость;
◊ з ~цю мала́нкі — с быстрото́й мо́лнии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ху́ткасць, ‑і, ж.
1. Ступень скорасці руху каго‑, чаго‑н. або распаўсюджання чаго‑н. Хуткасць палёту. Хуткасць святла. Хуткасць гуку. □ Ехалі з хуткасцю шэсцьдзесят кіламетраў у гадзіну. Гурскі. Поезд раптам здрыгануўся, зноў заляскаў буферамі, .. а потым марудна пачаў набіраць хуткасць. Кулакоўскі.
2. Ступень скорасці, з якой адбываецца якое‑н. дзеянне, працэс. Хуткасць рэзання. Хуткасць стральбы. □ Асаблівы непакой выклікаў той факт, што хуткасць асядання такой вялікай плошчы паверхні зямлі ўсё больш і больш паскараецца. Матрунёнак.
3. Ступень скорасці дастаўкі грузаў. Адправіць груз малой хуткасцю.
4. Ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын, якая залежыць ад парадку ўзаемадзеяння дэталей каробкі скорасцей. Уключыць хуткасць. □ [Ячны:] — Эй ты, Ластаўка! Трэцюю хуткасць уключым. Пайшла!.. Брыль. Так, ці даўно.. [Чыкуноў] як аб вялікім дасягненні пісаў вось аб гэтай канструкцыі механізма пераключэння хуткасці станка? Васілёнак.
5. У механіцы — адносіны пройдзенага целам шляху да адпаведнага прамежку часу. Раўнамерная хуткасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́рость ху́ткасць, -ці ж., ско́расць, -ці ж.;
больша́я ско́рость вяліка́я ху́ткасць (ско́расць);
ма́лая ско́рость мала́я ху́ткасць (ско́расць);
возраста́ющая ско́рость узраста́ючая ху́ткасць (ско́расць);
равноме́рная ско́рость раўнаме́рная ху́ткасць (ско́расць);
сре́дняя ско́рость сярэ́дняя ху́ткасць (ско́расць);
коро́бка скоросте́й техн. каро́бка ско́расцей.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
максіма́льны, -ая, -ае.
Самы большы сярод іншых, найбольшы; проціл. мінімальны.
Максімальная хуткасць.
|| наз. максіма́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кре́йсерский крэ́йсерскі;
кре́йсерская ско́рость крэ́йсерская ху́ткасць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расскака́цца, -скачу́ся, -ска́чашся, -ска́чацца; -скачы́ся; зак. (разм.).
1. Захапіўшыся скокамі, пачаць многа скакаць.
2. Скачучы, набраць большую хуткасць (пра каня).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грані́чны, -ая, -ае.
1. гл. граніца.
2. Максімальны, найвышэйшы, крайні.
Гранічная хуткасць.
Гранічная сціпласць.
|| наз. грані́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
быстрыня́, -і́, мн. быстры́ні, -ры́нь, ж.
1. Імклівая плынь з вірамі ў рацэ.
Папасці на быстрыню.
2. Вялікая хуткасць.
Чуткі распаўсюджваліся з выключнай быстрынёй.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)