пако́ра, -ы, ж.

1. Поўнае падпарадкаванне, пакорнасць.

Хрысціянская п.

2. Паслушэнства, пакорлівае прыняцце лёсу.

Прыняць патрабаванні з пакораю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыёдзь, ‑і, ж.

Хрысціянская богаслужэбная кніга, у якой змешчаны трохпесенныя каноны.

[Грэч. tri — трох і ōdē — песня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсхатало́гія, ‑і, ж.

Кніжн. Сукупнасць рэлігійных уяўленняў пра канчатковы лёс свету і чалавека. Хрысціянская эсхаталогія.

[Ад грэч. éschatos — апошні і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрысція́нскі хрысція́нская хрысція́нскае хрысція́нскія
Р. хрысція́нскага хрысція́нскай
хрысція́нскае		 хрысція́нскага хрысція́нскіх
Д. хрысція́нскаму хрысція́нскай хрысція́нскаму хрысція́нскім
В. хрысція́нскі (неадуш.)
хрысція́нскага (адуш.)		 хрысція́нскую хрысція́нскае хрысція́нскія (неадуш.)
хрысція́нскіх (адуш.)
Т. хрысція́нскім хрысція́нскай
хрысція́нскаю		 хрысція́нскім хрысція́нскімі
М. хрысція́нскім хрысція́нскай хрысція́нскім хрысція́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малака́не, ‑кан; адз. малаканін, ‑а, м.; малаканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. малаканкі, ‑нак; аю.

Хрысціянская рэлігійная секта, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малака́не ’хрысціянская рэлігійная сетка стараабрадцаў’ (ТСБМ). Да малако (гл.). Матывацыя: прадстаўнікі секты, якія не ўжываюць мяса, а толькі малако (Фасмер, 2, 645).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

духоўна-хрысціянскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духоўна-хрысціянскі духоўна-хрысціянская духоўна-хрысціянскае духоўна-хрысціянскія
Р. духоўна-хрысціянскага духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскае		 духоўна-хрысціянскага духоўна-хрысціянскіх
Д. духоўна-хрысціянскаму духоўна-хрысціянскай духоўна-хрысціянскаму духоўна-хрысціянскім
В. духоўна-хрысціянскі
духоўна-хрысціянскага		 духоўна-хрысціянскую духоўна-хрысціянскае духоўна-хрысціянскія
Т. духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскаю		 духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскімі
М. духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскай духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́ра, -ы, ж.

1. Упэўненасць у кім-, чым-н.

В. ў свае сілы.

В. ў людзей.

2. Перакананне ў існаванні звышнатуральных сіл.

В. ў Бога.

3. Тое, што і рэлігія.

Хрысціянская в.

Чалавек другой веры.

◊

Браць (узяць) на веру (разм.) — верыць, давяраць (паверыць, даверыць) без доказаў.

Верай і праўдай (служыць) — аддана, чэсна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іўдзе́я-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іўдзе́я-хрысція́нскі іўдзе́я-хрысція́нская іўдзе́я-хрысція́нскае іўдзе́я-хрысція́нскія
Р. іўдзе́я-хрысція́нскага іўдзе́я-хрысція́нскай
іўдзе́я-хрысція́нскае		 іўдзе́я-хрысція́нскага іўдзе́я-хрысція́нскіх
Д. іўдзе́я-хрысція́нскаму іўдзе́я-хрысція́нскай іўдзе́я-хрысція́нскаму іўдзе́я-хрысція́нскім
В. іўдзе́я-хрысція́нскі (неадуш.)
іўдзе́я-хрысція́нскага (адуш.)		 іўдзе́я-хрысція́нскую іўдзе́я-хрысція́нскае іўдзе́я-хрысція́нскія (неадуш.)
іўдзе́я-хрысція́нскіх (адуш.)
Т. іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскай
іўдзе́я-хрысція́нскаю		 іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскімі
М. іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскай іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

візанты́йска-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. візанты́йска-хрысція́нскі візанты́йска-хрысція́нская візанты́йска-хрысція́нскае візанты́йска-хрысція́нскія
Р. візанты́йска-хрысція́нскага візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскае		 візанты́йска-хрысція́нскага візанты́йска-хрысція́нскіх
Д. візанты́йска-хрысція́нскаму візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскаму візанты́йска-хрысція́нскім
В. візанты́йска-хрысція́нскі (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскага (адуш.)		 візанты́йска-хрысція́нскую візанты́йска-хрысція́нскае візанты́йска-хрысція́нскія (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскіх (адуш.)
Т. візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскаю		 візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскімі
М. візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)