трыёдзь, ‑і, ж.

Хрысціянская богаслужэбная кніга, у якой змешчаны трохпесенныя каноны.

[Грэч. tri — трох і ōdē — песня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)