хлебану́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хлебану́ |
хлебанё́м |
| 2-я ас. |
хлебане́ш |
хлебаняце́ |
| 3-я ас. |
хлебане́ |
хлебану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
хлебану́ў |
хлебану́лі |
| ж. |
хлебану́ла |
| н. |
хлебану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
хлебані́ |
хлебані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
хлебану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хлебану́ць сов., однокр., разг. хлебну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлебану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. Аднакр. да хлёбаць.
2. перан. Разм. Выпіць. [Тодар:] — Вунь у Малых Прусах шляхціц Купрыян Свінацяробскі гоніць, дык хоць замест газы палі — далібог жа гарыць, а калі трохі хлебанеш, дык аж вочы на лоб лезуць. Чорны. // Паесці (якой‑н. вадкай стравы). [Бабка:] — У мяне, панічок, капуста ад абеду засталася, можа, вы хлебанулі б крыху? Колас.
3. перан. Разм. Зведаць, перанесці. Хлебанулі гора мы нямала — Дзеці на ваенным рубяжы... Зуёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлё́баць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).
1. Есці, чэрпаючы лыжкай вадкую страву.
Х. суп.
2. Піць вялікімі глыткамі.
Ён з прагнасцю хлёбае ваду.
|| аднакр. хлёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні і хлебану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. хлёбанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)