хво́йнік, -у, мн. -і, -аў, м.

Хваёвы лес.

У хвойніку было многа грыбоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Хво́йнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хво́йнік
Р. Хво́йніка
Д. Хво́йніку
В. Хво́йнік
Т. Хво́йнікам
М. Хво́йніку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хво́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хво́йнік хво́йнікі
Р. хво́йніку хво́йнікаў
Д. хво́йніку хво́йнікам
В. хво́йнік хво́йнікі
Т. хво́йнікам хво́йнікамі
М. хво́йніку хво́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хво́йнік, -ку м. сосня́к; красноле́сье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хво́йнік, ‑у, м.

Хваёвы лес. Угары над хвойнікам зялёным Снуюцца пчолкі з ціхім звонам. Колас. Узняўся хвойнік малады Сцяной густога бору. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Хво́йнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хво́йнікі
Р. Хво́йнік
Хво́йнікаў
Д. Хво́йнікам
В. Хво́йнікі
Т. Хво́йнікамі
М. Хво́йніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сосня́к хво́йнік, -ку м., сасня́к, -ку́ м., сасо́ннік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красноле́сье ср., лес. хваёвы лес, бор, род. бо́ру м.; хво́йнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Смалі́на ‘сасна як матэрыял’ (“chwója, a jeżeli jest już materjałem — smalína”, Пятк. 1), смало́вае дзе́рэво ‘тс’ (Пятк. 1, ЛА, 1), смолі́на ‘сасна’, смо́льнік ‘хвойнік (зараснік, драўніна)’ (ТС). Да смала 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шышкано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дае шышкі (у 3 знач.), з шышкамі. Шышканосная расліна. // Як састаўная частка пазваў раслін. Шышканосны хвойнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)