хво́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хво́йнік | хво́йнікі | |
| хво́йніку | хво́йнікаў | |
| хво́йніку | хво́йнікам | |
| хво́йнік | хво́йнікі | |
| хво́йнікам | хво́йнікамі | |
| хво́йніку | хво́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)