хво́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хво́йнік | хво́йнікі | |
хво́йніку | хво́йнікаў | |
хво́йніку | хво́йнікам | |
хво́йнік | хво́йнікі | |
хво́йнікам | хво́йнікамі | |
хво́йніку | хво́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)