хвати́тьI сов.
1. (схватить) разг. хапі́ць, хваці́ць; ухапі́ць;
хвати́ть за рука́в хапі́ць за рука́ў; см. хвата́тьI;
2. (испытать) разг. набра́цца, зазна́ць;
хвати́ть го́ря, стра́ху набра́цца го́ра, стра́ху;
3. (ударить) разг. сту́кнуць, уда́рыць; (бросить) бра́знуць, ля́снуць;
хвати́ть кулако́м по столу́ сту́кнуць (уда́рыць) кулако́м па стале́;
хвати́ть об пол бра́знуць (ля́снуць) аб падло́гу;
4. (поразить) хапі́ць; (повредить) пабі́ць; (прихватить) прыхапі́ць;
его́ хвати́л уда́р яго́ спаралізава́ла, яго́ хапі́ў уда́р;
моро́зом хвати́ло посе́вы маро́зам пабі́ла (прыхапі́ла) пасе́вы;
5. (выпить) прост. хапі́ць; ця́пнуць;
хвати́ть рю́мку хапі́ць (ця́пнуць) ча́рку;
6. (сделать что-л.) прост. урэ́заць, адпалі́ць;
хвати́ть плясову́ю пусці́цца ў ско́кі;
◊
хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (ме́рку) (далёка хапі́ць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвати́тьII сов., безл. (быть достаточным) хапі́ць; стаць; см. хвата́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няста́ць сов., безл. недоста́ть, не хвати́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гламану́ць сов., однокр., разг. хвати́ть зуба́ми, губа́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зяхну́ць сов., однокр., разг. хвати́ть во́здуха откры́тым ртом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цяць сов.
1. уда́рить; хлестну́ть;
2. укуси́ть, хвати́ть;
саба́ка мо́цна цяў за нагу́ — соба́ка си́льно укуси́ла (хвати́ла) за́ ногу;
3. (чем-л. острым) резану́ть, рубану́ть; хвати́ть;
ц. сяке́рай — рубану́ть (хвати́ть) топоро́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хапі́ць сов.
1. хвати́ть, схвати́ть, ухвати́ть;
х. за нагу́ — хвати́ть (схвати́ть, ухвати́ть) за́ ногу;
х. ка́мень — хвати́ть (схвати́ть, ухвати́ть) ка́мень;
2. (внезапно поразить) хвати́ть;
яго́ хапі́ў уда́р — его́ хвати́л уда́р;
3. (быть достаточным) хвати́ть;
сіл не хапі́ла — сил не хвати́ло;
гэ́тага хо́піць надо́ўга — э́того хва́тит надо́лго;
4. (о неприятностях) хвати́ть, доста́ться;
матро́сам хапі́ла ў час што́рму — матро́сам хвати́ло (доста́лось) во вре́мя што́рма;
5. разг. (выпить) хвати́ть;
х. ча́рку — хвати́ть рю́мку;
◊ х. це́раз край — хвати́ть че́рез край;
хапі́ла па го́рла — сыт по го́рло;
х. лі́шняга — хлебну́ть ли́шнего;
х. шы́лам па́такі — ухвати́ть ши́лом па́токи;
хапі́ла сумле́ння — хвати́ло со́вести;
хапі́ў з дзе́жкі, што не ба́чыць сце́жкі — посл. хлебну́л ли́шнего
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́ўкнуць сов., однокр., разг.
1. хвати́ть во́здуха откры́тым ртом;
2. зевну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ца́пнуть сов., однокр., разг.
1. (царапнуть) ца́пнуць; дра́пнуць;
2. (хватить) ца́пнуць, ха́пнуць, схапі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ця́пнуць сов., разг.
1. однокр. тя́пнуть; см. ця́паць;
2. (зубами — о животных) тя́пнуть, хвати́ть;
ц. за штаны́ — тя́пнуть (хвати́ть) за штаны́;
3. (выпить спиртного) тя́пнуть, хвати́ть;
ц. гарэ́лкі — тя́пнуть во́дки;
4. (ударить) тя́пнуть;
ц. па галаве́ — тя́пнуть по голове́;
◊ ц. го́ра — тя́пнуть го́ря
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)