характэ́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. характэ́рны характэ́рная характэ́рнае характэ́рныя
Р. характэ́рнага характэ́рнай
характэ́рнае		 характэ́рнага характэ́рных
Д. характэ́рнаму характэ́рнай характэ́рнаму характэ́рным
В. характэ́рны (неадуш.)
характэ́рнага (адуш.)		 характэ́рную характэ́рнае характэ́рныя (неадуш.)
характэ́рных (адуш.)
Т. характэ́рным характэ́рнай
характэ́рнаю		 характэ́рным характэ́рнымі
М. характэ́рным характэ́рнай характэ́рным характэ́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псіхалагі́чна-характэ́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхалагі́чна-характэ́рны псіхалагі́чна-характэ́рная псіхалагі́чна-характэ́рнае псіхалагі́чна-характэ́рныя
Р. псіхалагі́чна-характэ́рнага псіхалагі́чна-характэ́рнай
псіхалагі́чна-характэ́рнае		 псіхалагі́чна-характэ́рнага псіхалагі́чна-характэ́рных
Д. псіхалагі́чна-характэ́рнаму псіхалагі́чна-характэ́рнай псіхалагі́чна-характэ́рнаму псіхалагі́чна-характэ́рным
В. псіхалагі́чна-характэ́рны (неадуш.)
псіхалагі́чна-характэ́рнага (адуш.)		 псіхалагі́чна-характэ́рную псіхалагі́чна-характэ́рнае псіхалагі́чна-характэ́рныя (неадуш.)
псіхалагі́чна-характэ́рных (адуш.)
Т. псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рнай
псіхалагі́чна-характэ́рнаю		 псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рнымі
М. псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рнай псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амплуа́, нескл., н.

1. Пэўнае характэрнае кола роляў, якія выконваюцца акцёрам.

А. коміка.

2. перан. Сфера заняткаў каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыка́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.

Насякомае падатрада цыкадавых з празрыстымі крыламі, самцы якога ўтвараюць характэрнае стракатанне.

|| прым. цыка́дны, -ая, -ае.

Ц. строкат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімпто́м, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Характэрнае праяўленне якой-н. хваробы.

Сімптомы грыпу.

2. Знешняя прыкмета, знешняе праяўленне чаго-н.

Сімптомы крызісу.

|| прым. сімптаматы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перыпатэты́зм, ‑у, м.

Філасофскае вучэнне, заснаванае Арыстоцелем у Афінах, характэрнае тым, што філасофскія заняткі яго заснавальнікам праводзіліся ў час прагулак.

[Ад грэч. peripatéō — прагульваюся.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыка́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Хобатнае скачучае насякомае, падатрада цыкадавых атрада прамакрылых, самцы якога ўтвараюць характэрнае стракатанне. Паціху шапацела пшаніца, задумліва наперабой гаманілі цыкады. Лупсякоў.

[Лац. cicada.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́ма ​1, ‑ы, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку; рызіна. Каляска мела нікелевыя аглабелькі з папярочнікам, абверчаным гумай. Бядуля.

[Лац. gummi з грэч.]

гу́ма ​2, ‑ы, ж.

Пухлінападобнае разрастанне тканак розных органаў, характэрнае для позніх перыядаў сіфілісу.

[Лац. gummi з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Квась ’кіслата’ (Сл. паўн.-зах., Жд. 2, 3). Архаізаванае словаўтварэнне на ‑ǐ, характэрнае для адпаведных пар назоўнік — дзеяслоў (квась — квасіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ква́тарка ’квактуха’ (Мат. Гом.). Ад *квактарка < *квакт‑ ар‑ка. Але месца націску не характэрнае. Мы б чакалі націск на суфіксе (Сцяцко, Афікс. наз., 30).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)