фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́нскі фі́нская фі́нскае фі́нскія
Р. фі́нскага фі́нскай
фі́нскае		 фі́нскага фі́нскіх
Д. фі́нскаму фі́нскай фі́нскаму фі́нскім
В. фі́нскі (неадуш.)
фі́нскага (адуш.)		 фі́нскую фі́нскае фі́нскія (неадуш.)
фі́нскіх (адуш.)
Т. фі́нскім фі́нскай
фі́нскаю		 фі́нскім фі́нскімі
М. фі́нскім фі́нскай фі́нскім фі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фінаў, які належыць, уласцівы ім. Фінская мова. Фінскі эпас.

•••

Фінскі нож гл. нож.

Фінскія сані гл. сані.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́ны, -аў, адз. фін, -а, м.

Народ фіна-ўгорскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Фінляндыі.

|| ж. фі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. фі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

у́гра-фі́нскі, -ая, -ае.

Тое, што і фіна-ўгорскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угра-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. угра-фі́нскі угра-фі́нская угра-фі́нскае угра-фі́нскія
Р. угра-фі́нскага угра-фі́нскай
угра-фі́нскае		 угра-фі́нскага угра-фі́нскіх
Д. угра-фі́нскаму угра-фі́нскай угра-фі́нскаму угра-фі́нскім
В. угра-фі́нскі
угра-фі́нскага		 угра-фі́нскую угра-фі́нскае угра-фі́нскія
Т. угра-фі́нскім угра-фі́нскай
угра-фі́нскаю		 угра-фі́нскім угра-фі́нскімі
М. угра-фі́нскім угра-фі́нскай угра-фі́нскім угра-фі́нскіх

Іншыя варыянты: у́гра-фі́нскі.

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

у́гра-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. у́гра-фі́нскі у́гра-фі́нская у́гра-фі́нскае у́гра-фі́нскія
Р. у́гра-фі́нскага у́гра-фі́нскай
у́гра-фі́нскае		 у́гра-фі́нскага у́гра-фі́нскіх
Д. у́гра-фі́нскаму у́гра-фі́нскай у́гра-фі́нскаму у́гра-фі́нскім
В. у́гра-фі́нскі (неадуш.)
у́гра-фі́нскага (адуш.)		 у́гра-фі́нскую у́гра-фі́нскае у́гра-фі́нскія (неадуш.)
у́гра-фі́нскіх (адуш.)
Т. у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскай
у́гра-фі́нскаю		 у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскімі
М. у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскай у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскіх

Іншыя варыянты: угра-фі́нскі.

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

белару́ска-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-фі́нскі белару́ска-фі́нская белару́ска-фі́нскае белару́ска-фі́нскія
Р. белару́ска-фі́нскага белару́ска-фі́нскай
белару́ска-фі́нскае		 белару́ска-фі́нскага белару́ска-фі́нскіх
Д. белару́ска-фі́нскаму белару́ска-фі́нскай белару́ска-фі́нскаму белару́ска-фі́нскім
В. белару́ска-фі́нскі (неадуш.)
белару́ска-фі́нскага (адуш.)		 белару́ска-фі́нскую белару́ска-фі́нскае белару́ска-фі́нскія (неадуш.)
белару́ска-фі́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-фі́нскім белару́ска-фі́нскай
белару́ска-фі́нскаю		 белару́ска-фі́нскім белару́ска-фі́нскімі
М. белару́ска-фі́нскім белару́ска-фі́нскай белару́ска-фі́нскім белару́ска-фі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шве́дска-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шве́дска-фі́нскі шве́дска-фі́нская шве́дска-фі́нскае шве́дска-фі́нскія
Р. шве́дска-фі́нскага шве́дска-фі́нскай
шве́дска-фі́нскае		 шве́дска-фі́нскага шве́дска-фі́нскіх
Д. шве́дска-фі́нскаму шве́дска-фі́нскай шве́дска-фі́нскаму шве́дска-фі́нскім
В. шве́дска-фі́нскі (неадуш.)
шве́дска-фі́нскага (адуш.)		 шве́дска-фі́нскую шве́дска-фі́нскае шве́дска-фі́нскія (неадуш.)
шве́дска-фі́нскіх (адуш.)
Т. шве́дска-фі́нскім шве́дска-фі́нскай
шве́дска-фі́нскаю		 шве́дска-фі́нскім шве́дска-фі́нскімі
М. шве́дска-фі́нскім шве́дска-фі́нскай шве́дска-фі́нскім шве́дска-фі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карэ́ла-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэ́ла-фі́нскі карэ́ла-фі́нская карэ́ла-фі́нскае карэ́ла-фі́нскія
Р. карэ́ла-фі́нскага карэ́ла-фі́нскай
карэ́ла-фі́нскае		 карэ́ла-фі́нскага карэ́ла-фі́нскіх
Д. карэ́ла-фі́нскаму карэ́ла-фі́нскай карэ́ла-фі́нскаму карэ́ла-фі́нскім
В. карэ́ла-фі́нскі (неадуш.)
карэ́ла-фі́нскага (адуш.)		 карэ́ла-фі́нскую карэ́ла-фі́нскае карэ́ла-фі́нскія (неадуш.)
карэ́ла-фі́нскіх (адуш.)
Т. карэ́ла-фі́нскім карэ́ла-фі́нскай
карэ́ла-фі́нскаю		 карэ́ла-фі́нскім карэ́ла-фі́нскімі
М. карэ́ла-фі́нскім карэ́ла-фі́нскай карэ́ла-фі́нскім карэ́ла-фі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыбалты́йска-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбалты́йска-фі́нскі прыбалты́йска-фі́нская прыбалты́йска-фі́нскае прыбалты́йска-фі́нскія
Р. прыбалты́йска-фі́нскага прыбалты́йска-фі́нскай
прыбалты́йска-фі́нскае		 прыбалты́йска-фі́нскага прыбалты́йска-фі́нскіх
Д. прыбалты́йска-фі́нскаму прыбалты́йска-фі́нскай прыбалты́йска-фі́нскаму прыбалты́йска-фі́нскім
В. прыбалты́йска-фі́нскі (неадуш.)
прыбалты́йска-фі́нскага (адуш.)		 прыбалты́йска-фі́нскую прыбалты́йска-фі́нскае прыбалты́йска-фі́нскія (неадуш.)
прыбалты́йска-фі́нскіх (адуш.)
Т. прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскай
прыбалты́йска-фі́нскаю		 прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскімі
М. прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскай прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)