прыбалты́йска-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбалты́йска-фі́нскі прыбалты́йска-фі́нская прыбалты́йска-фі́нскае прыбалты́йска-фі́нскія
Р. прыбалты́йска-фі́нскага прыбалты́йска-фі́нскай
прыбалты́йска-фі́нскае		 прыбалты́йска-фі́нскага прыбалты́йска-фі́нскіх
Д. прыбалты́йска-фі́нскаму прыбалты́йска-фі́нскай прыбалты́йска-фі́нскаму прыбалты́йска-фі́нскім
В. прыбалты́йска-фі́нскі (неадуш.)
прыбалты́йска-фі́нскага (адуш.)		 прыбалты́йска-фі́нскую прыбалты́йска-фі́нскае прыбалты́йска-фі́нскія (неадуш.)
прыбалты́йска-фі́нскіх (адуш.)
Т. прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскай
прыбалты́йска-фі́нскаю		 прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскімі
М. прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскай прыбалты́йска-фі́нскім прыбалты́йска-фі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)