фікты́ўны, -ая, -ае.
Які з’яўляецца фікцыяй.
Фіктыўныя дакументы.
|| наз. фікты́ўнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фікты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фікты́ўны |
фікты́ўная |
фікты́ўнае |
фікты́ўныя |
| Р. |
фікты́ўнага |
фікты́ўнай
фікты́ўнае |
фікты́ўнага |
фікты́ўных |
| Д. |
фікты́ўнаму |
фікты́ўнай |
фікты́ўнаму |
фікты́ўным |
| В. |
фікты́ўны (неадуш.)
фікты́ўнага (адуш.) |
фікты́ўную |
фікты́ўнае |
фікты́ўныя (неадуш.)
фікты́ўных (адуш.) |
| Т. |
фікты́ўным |
фікты́ўнай
фікты́ўнаю |
фікты́ўным |
фікты́ўнымі |
| М. |
фікты́ўным |
фікты́ўнай |
фікты́ўным |
фікты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фікты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца фікцыяй; несапраўдны. Фіктыўная хвароба. □ [Тоня] стане яго [Валянціна] фіктыўнай жонкай або сястрой і разам з другімі падпольшчыкамі будзе яму насіць есці да моста. Няхай. // Падроблены, фальшывы. Хто-хто, а Насця добра ведала, колькі разоў Пахом падаваў у бухгалтэрыю фіктыўныя дакументы. Сіняўскі.
•••
Фіктыўны капітал — капітал, які існуе ў выглядзе каштоўных папер (акцый, аблігацый і пад.), якія ўласнай вартасці не маюць, але даюць права на пэўны даход.
Фіктыўны шлюб гл. шлюб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фикти́вный фікты́ўны;
фикти́вный капита́л эк. фікты́ўны капіта́л;
фикти́вный брак фікты́ўны шлюб.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наміна́льны, -ая, -ае.
1. гл. намінал.
2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны (кніжн.).
Лічыцца дзе-н. намінальна (прысл.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наміна́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да наміналу, які выражаецца якой‑н. грашовай вартасцю. Намінальная цана.
2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны. Намінальны кіраўнік.
[Ад лац. nominalis — імянны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бухгалтэ́рыя, -і, ж.
1. Тэорыя і практыка рахункаводства і дакументальнага гаспадарчага ўліку грашовых сродкаў.
2. мн. -і, -рый. Падліковы аддзел на прадпрыемстве, ва ўстанове.
○
Двайная бухгалтэрыя — метад уліку, пры якім кожная ўліковая аперацыя запісваецца двойчы: у прыходзе (дэбет) і расходзе (крэдыт).
◊
Двайная бухгалтэрыя —
1) пра дваістыя, двудушныя паводзіны, дзеянні;
2) пра двайны бухгалтарскі ўлік (фактычны і фіктыўны), які сведчыць пра схаваныя даходы.
|| прым. бухга́лтарскі, -ая, -ае.
Бухгалтарскія кнігі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шлюб, ‑у, м.
1. Сямейны саюз мужчыны і жанчыны; сумеснае, узаконенае жыццё мужчыны і жанчыны. Зарэгістраваць шлюб. Скасаваць шлюб. □ Жанчына, якая не мае моцнай апоры ў шлюбе, болей зацікаўлена ў працы на вытворчасці, лічыць яе неабходнай. «Маладосць». З прыходам фашыстаў на беларускую зямлю зноў выплылі на паверхню старыя прыватнаўласніцкія адносіны — улада кулака, шлюб без кахання, па прымусу таго, хто валодае багаццем. Бярозкін.
2. Абрад, цырымонія ўступлення ў такі саюз. Было ясна — без шлюбу ў царкве Андрэй не згодзен аддаць Насці. Колас. На суботу дамовіліся ехаць у загс, альбо, як у такіх выпадках гаварылі ў Рубяжы, да шлюбу. Дубоўка.
•••
Грамадзянскі шлюб — а) шлюб, які заключаецца ў органах дзяржаўнай улады без удзелу царквы; б) (разм. уст.) свабоднае сужыццё мужчыны і жанчыны.
Групавы шлюб — старадаўняя форма шлюбу, пры якой кожны мужчына адной групы мог знаходзіцца ў сужыцці з кожнай жанчынай другой групы.
Законны шлюб — шлюб, заключаны згодна з існуючым законам аб шлюбе.
Марганатычны шлюб — шлюб паміж членамі царскага дому і жанчынай не царскага роду, які не дае права наследаваць прастол.
Фіктыўны шлюб — несапраўдны шлюб, які бяруць з карыслівай мэтай, каб абысці пэўныя законы.
Браць (узяць) шлюб гл. браць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)