Мня́со ’мышцы’, ’мяса’ (Бес.), драг. мне́со ’тс’ (Лучыц-Федарэц, КЭС). Да мя́са (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прэндзіць ’паважаць’ (брагін., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамлю міёр., З нар. сл.). Гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Каме́р, комыр ’каўпер’ (луп., Шатал.), драг. кумір (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), укр. комір, да каўнер (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́ктра ’электрычнасць’ (б.-каш., Мат. Гом.). Скажонае народнае слова, як і драг. лётрыка (І. Лучыц-Федарэц).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыпё́лак ’прыпечак’ (пух., Жд. 2). Няясна. Магчыма, вынік кантамінацыі прыпечак і пяко́лак (гл.) (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ві́ліцы, драг. вэ́лыцэ; мн. л., ’сківіцы’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), серб.-харв. ви̏лица ’тс’. Прасл. vidlica. Да ві́лы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пашыхава́ць, пошыховаць, драг. пошыхуватэ ’пашанцаваць’ (астрав., Сцяшк. Сл.; ТС; Лучыц-Федарэц). Праз польск. poszykować ’тс’ з ням. Schickung ’лёс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пашлэмаць (іран.) ’пачыкільгаць’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Гукапераймальнае. Параўн. драг. шлём! шлёматэ ’шлэпаць’ (Лучыц-Федарэц), шлёпаць < ішлёп! (Чарнышэвіч). Параўн. бел. шлэпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Камлём ’хутка, раптам; у імгненне вока’ (Нас., Бяльк.). Скарочаная форма ад кумільгом ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Тое ж драг. ку́мылём (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аблу́да1 ’зман, памылка’ (БРС, Яруш., КТС), аблудны (КТС), польск. obłuda (да łudzić ’падманваць’).

Аблу́да2 ’бадзяга’ (драгіч., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.) да блудзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)