фане́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае гукі мовы.
Эксперыментальная ф.
2. Гукавы склад мовы.
Ф. ўсходніх гаворак.
|| прым. фанеты́чны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
фане́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | фане́тыка | 
		
			| Р. | фане́тыкі | 
		
			| Д. | фане́тыцы | 
		
			| В. | фане́тыку | 
		
			| Т. | фане́тыкай фане́тыкаю
 | 
		
			| М. | фане́тыцы | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
фане́тыка ж., лингв. фоне́тика
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
фане́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
1. Гукавы лад, гукавы састаў мовы. Фанетыка беларускай мовы.
2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае гукі ў моўным патоку, іх спалучальнасць і пазіцыйныя змяненні.
[Грэч. phōnetikē.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
фане́тыка-марфалагі́чны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | фане́тыка-марфалагі́чны | фане́тыка-марфалагі́чная | фане́тыка-марфалагі́чнае | фане́тыка-марфалагі́чныя | 
		
			| Р. | фане́тыка-марфалагі́чнага | фане́тыка-марфалагі́чнай фане́тыка-марфалагі́чнае
 | фане́тыка-марфалагі́чнага | фане́тыка-марфалагі́чных | 
		
			| Д. | фане́тыка-марфалагі́чнаму | фане́тыка-марфалагі́чнай | фане́тыка-марфалагі́чнаму | фане́тыка-марфалагі́чным | 
		
			| В. | фане́тыка-марфалагі́чны | фане́тыка-марфалагі́чную | фане́тыка-марфалагі́чнае | фане́тыка-марфалагі́чныя | 
		
			| Т. | фане́тыка-марфалагі́чным | фане́тыка-марфалагі́чнай фане́тыка-марфалагі́чнаю
 | фане́тыка-марфалагі́чным | фане́тыка-марфалагі́чнымі | 
		
			| М. | фане́тыка-марфалагі́чным | фане́тыка-марфалагі́чнай | фане́тыка-марфалагі́чным | фане́тыка-марфалагі́чных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
фане́тыка-граматы́чны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | фане́тыка-граматы́чны | фане́тыка-граматы́чная | фане́тыка-граматы́чнае | фане́тыка-граматы́чныя | 
		
			| Р. | фане́тыка-граматы́чнага | фане́тыка-граматы́чнай фане́тыка-граматы́чнае
 | фане́тыка-граматы́чнага | фане́тыка-граматы́чных | 
		
			| Д. | фане́тыка-граматы́чнаму | фане́тыка-граматы́чнай | фане́тыка-граматы́чнаму | фане́тыка-граматы́чным | 
		
			| В. | фане́тыка-граматы́чны (неадуш.) фане́тыка-граматы́чнага (адуш.)
 | фане́тыка-граматы́чную | фане́тыка-граматы́чнае | фане́тыка-граматы́чныя (неадуш.) фане́тыка-граматы́чных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | фане́тыка-граматы́чным | фане́тыка-граматы́чнай фане́тыка-граматы́чнаю
 | фане́тыка-граматы́чным | фане́тыка-граматы́чнымі | 
		
			| М. | фане́тыка-граматы́чным | фане́тыка-граматы́чнай | фане́тыка-граматы́чным | фане́тыка-граматы́чных | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
фане́тыка-марфалагі́чны лингв. фоне́тико-морфологи́ческий
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
фоне́тика лингв. фане́тыка, -кі ж.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
◎ Крузля́к ’асака’ (Шатал.). Няясная фанетыка. Гл. круглеці.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
усебако́вы, ‑ая, ‑ае.
Які ахоплівае, разглядае што‑н. з усіх бакоў. Эканамічная камісія Савета Нацыянальнасцей створана з мэтай далейшага паляпшэння народнага планавання і ўсебаковага ўліку запатрабаванняў саюзных рэспублік. «Звязда». Шырокія грамадскія функцыі беларускай мовы садзейнічалі яе ўсебаковаму развіццю, удасканаленню фанетыка-марфалагічнай сістэмы і сінтаксічнага ладу, узбагачэнню слоўнікавага саставу і выпрацоўцы разнастайных стыляў. Суднік.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)