фане́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае гукі мовы.

Эксперыментальная ф.

2. Гукавы склад мовы.

Ф. ўсходніх гаворак.

|| прым. фанеты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фане́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фане́тыка
Р. фане́тыкі
Д. фане́тыцы
В. фане́тыку
Т. фане́тыкай
фане́тыкаю
М. фане́тыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фане́тыка ж., лингв. фоне́тика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фане́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Гукавы лад, гукавы састаў мовы. Фанетыка беларускай мовы.

2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае гукі ў моўным патоку, іх спалучальнасць і пазіцыйныя змяненні.

[Грэч. phōnetikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанетыка

т. 16, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фане́тыка ж Phontik f -, Lutlehre f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фане́тыка-марфалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фане́тыка-марфалагі́чны фане́тыка-марфалагі́чная фане́тыка-марфалагі́чнае фане́тыка-марфалагі́чныя
Р. фане́тыка-марфалагі́чнага фане́тыка-марфалагі́чнай
фане́тыка-марфалагі́чнае
фане́тыка-марфалагі́чнага фане́тыка-марфалагі́чных
Д. фане́тыка-марфалагі́чнаму фане́тыка-марфалагі́чнай фане́тыка-марфалагі́чнаму фане́тыка-марфалагі́чным
В. фане́тыка-марфалагі́чны фане́тыка-марфалагі́чную фане́тыка-марфалагі́чнае фане́тыка-марфалагі́чныя
Т. фане́тыка-марфалагі́чным фане́тыка-марфалагі́чнай
фане́тыка-марфалагі́чнаю
фане́тыка-марфалагі́чным фане́тыка-марфалагі́чнымі
М. фане́тыка-марфалагі́чным фане́тыка-марфалагі́чнай фане́тыка-марфалагі́чным фане́тыка-марфалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фане́тыка-граматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фане́тыка-граматы́чны фане́тыка-граматы́чная фане́тыка-граматы́чнае фане́тыка-граматы́чныя
Р. фане́тыка-граматы́чнага фане́тыка-граматы́чнай
фане́тыка-граматы́чнае
фане́тыка-граматы́чнага фане́тыка-граматы́чных
Д. фане́тыка-граматы́чнаму фане́тыка-граматы́чнай фане́тыка-граматы́чнаму фане́тыка-граматы́чным
В. фане́тыка-граматы́чны (неадуш.)
фане́тыка-граматы́чнага (адуш.)
фане́тыка-граматы́чную фане́тыка-граматы́чнае фане́тыка-граматы́чныя (неадуш.)
фане́тыка-граматы́чных (адуш.)
Т. фане́тыка-граматы́чным фане́тыка-граматы́чнай
фане́тыка-граматы́чнаю
фане́тыка-граматы́чным фане́тыка-граматы́чнымі
М. фане́тыка-граматы́чным фане́тыка-граматы́чнай фане́тыка-граматы́чным фане́тыка-граматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фане́тыка-марфалагі́чны лингв. фоне́тико-морфологи́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эксперыментальная фанетыка

т. 18, кн. 1, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)