учыне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. учыне́нне
Р. учыне́ння
Д. учыне́нню
В. учыне́нне
Т. учыне́ннем
М. учыне́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

учыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. учыніць і учыніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учине́ние учыне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соверше́ние

1. учыне́нне, -ння ср.; (чего-л. бурного) вытвара́нне, -ння ср.; правядзе́нне, -ння ср.; (осуществление) здзяйсне́нне, -ння ср., ажыццяўле́нне, -ння ср.; (исполнение) выкана́нне, -ння ср.; неоконч. выко́нванне, -ння ср.; вяршэ́нне, -ння ср.;

2. (условия, сделки и т. п.) учыне́нне, -ння ср., заключэ́нне, -ння ср.;

3. (обряда) спраўля́нне, -ння ср.; (богослужения) адпраўле́нне, -ння ср.; см. соверша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устро́йство ср.

1. (действие) устро́йванне, -ння ср.; майстрава́нне, -ння ср.; прыстро́йванне, -ння ср., прыла́джанне, -ння ср.; неоконч. прыла́джванне, -ння ср.; арганізава́нне, -ння ср.; неоконч. арганізо́ўванне, -ння ср., нала́джанне, -ння ср.; неоконч. нала́джванне, -ння ср.; спраўля́нне, -ння ср.; учыне́нне, -ння ср.; упара́дкаванне, -ння ср.; неоконч. упарадко́ўванне, -ння ср.; ула́джанне, -ння ср.; неоконч. ула́джванне, -ння ср., уладкава́нне, -ння ср.; неоконч. уладко́ўванне, -ння ср.; см. устра́ивать 1—5;

2. упара́дкаванне, -ння ср., уладкава́нне, -ння ср.; неоконч. уладко́ўванне;

полити́ческое устро́йство паліты́чнае ўпара́дкаванне (уладкава́нне, уладко́ўванне);

3. (строй) лад, род. ла́ду м.; (порядок) пара́дак, -дку м.;

обще́ственное устро́йство грама́дскі лад (пара́дак);

4. (конструкция) устро́йства, -ва ср., канстру́кцыя, -цыі ж.; (строение) будо́ва, -вы ж.;

устро́йство мо́ста́ будо́ва (канстру́кцыя) мо́ста;

5. (прибор, оборудование) устро́йства, -ва ср., прыла́да, -ды ж., прыбо́р, -ра м.; абсталява́нне, -ння ср.;

регули́рующее устро́йство рэгулю́ючае ўстро́йства (рэгулю́ючы прыбо́р);

счётно-реша́ющее устро́йство лічы́льна-раша́ючае ўстро́йства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)