назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| учыне́ння | |
| учыне́нню | |
| учыне́ннем | |
| учыне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| учыне́ння | |
| учыне́нню | |
| учыне́ннем | |
| учыне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учине́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
соверше́ние
1.
2. (условия, сделки
3. (обряда) спраўля́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
устро́йство
1. (действие) устро́йванне, -ння
2. упара́дкаванне, -ння
полити́ческое устро́йство паліты́чнае ўпара́дкаванне (уладкава́нне, уладко́ўванне);
3. (строй) лад,
обще́ственное устро́йство грама́дскі лад (пара́дак);
4. (конструкция) устро́йства, -ва
устро́йство мо́ста́ будо́ва (канстру́кцыя) мо́ста;
5. (прибор, оборудование) устро́йства, -ва
регули́рующее устро́йство рэгулю́ючае ўстро́йства (рэгулю́ючы прыбо́р);
счётно-реша́ющее устро́йство лічы́льна-раша́ючае ўстро́йства.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)