утеше́ние ср.

1. (действие) уцяшэ́нне, -ння ср., суцяшэ́нне, -ння ср.; заспакае́нне, -ння ср.; неоконч. заспако́йванне, -ння ср.;

2. (утеха) уце́ха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцяшэ́нне ср. утеше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заспакае́нне ср. успокое́ние; утеше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заспако́йванне ср. успокое́ние; утеше́ние; см. заспако́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суцяшэ́нне ср. утеше́ние;

сло́вы ~ння — слова́ утеше́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уце́ха ж.

1. заба́ва, ра́дость, наслажде́ние ср., отра́да;

2. утеше́ние ср., уте́ха;

то́лькі ў пра́цы і знахо́дзіш ~ху — то́лько в рабо́те и нахо́дишь утеше́ние (уте́ху)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угаво́рванне ср.

1. (действие) угово́р м., угова́ривание; убежде́ние, урезо́нивание; увеща́ние;

2. успока́ивание, утеше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

те́шить несов.

1. (доставлять утешение, утешать) це́шыць;

2. (забавлять, развлекать, веселить) разг. забаўля́ць, пацяша́ць, весялі́ць;

те́шить пу́блику пацяша́ць (забаўля́ць, весялі́ць) пу́бліку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

те́шиться

1. (находить утешение, утешаться) це́шыцца;

2. (забавляться, развлекаться, веселиться) разг. пацяша́цца, забаўля́цца, весялі́цца;

3. (потешаться, издеваться над кем-, чем-л.) разг. здзе́кавацца, кпіць, пацяша́цца (з каго, з чаго);

◊

ми́лые браня́тся — то́лько те́шатся посл. хто каго́ лю́біць, той таго́ чу́біць; хто каго́ каха́е, той таго́ й чапа́е;

чем бы дитя́ не те́шилось, лишь бы не пла́кало чым бы дзіця́ не це́шылася, абы́ не пла́кала.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

находи́ть​I несов.

1. (кого, что) знахо́дзіць; (отыскивать) адшу́кваць;

находи́ть удово́льствие в чём-л. знахо́дзіць здавальне́нне ў чым-не́будзь;

находи́ть причи́ну знахо́дзіць прычы́ну;

находи́ть утеше́ние знахо́дзіць уце́ху;

находи́ть подде́ржку знахо́дзіць падтры́мку;

2. (заставать) застава́ць, знахо́дзіць;

3. (замечать) ба́чыць, знахо́дзіць;

я не находи́л в его́ слова́х ни те́ни притво́рства я не знахо́дзіў (не ба́чыў) у яго́ сло́вах ні це́ню прытво́рства;

4. (считать) знахо́дзіць, лічы́ць; (признавать) прызнава́ць;

находи́ть возмо́жным знахо́дзіць (лічы́ць) магчы́мым;

до́ктор нахо́дит его́ положе́ние безнадёжным до́ктар лі́чыць яго́ стано́вішча безнадзе́йным;

его́ нахо́дят у́мным яго́ лі́чаць разу́мным;

находи́ть вино́вным прызнава́ць вінава́тым; см. найти́​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)